Bazylika pw. Wniebowzięcia NMP

Data budowy Bazyliki pw. Wniebowzięcia NMP nie jest dokładnie znana. Przypuszcza się jednak, że tę główną świątynię miejską zaczęto wznosić na początku XIV wieku na miejscu dawnego kościoła św. Mikołaja. Pierwszą mszę świętą, jeszcze na placu budowy odprawiono w 1321 roku. Przez kolejne dwa stulecia, obiekt ten był wciąż rozbudowywany, przebudowywany i upiększany. 

Od XIV wieku, ówczesny kościół Mariacki w Kołobrzegu występował w roli kolegiaty, by od XVI wieku stać się finalnie świątynią luterańską. Lata pomiędzy XVII i XX wiekiem nie były dla niego zbyt łaskawe. Działania wojenne wielokrotnie niszczyły ten obiekt sakralny. W 1945 roku stał się on również ważnym punktem obrony miasta, zwłaszcza podczas walk o Twierdzę Kołobrzeg. Po tych wydarzeniach został niestety zburzony przez ostrzał artylerii radzieckiej. 

Plany po II wojnie światowej przewidywały rozebranie ruin, jednak ostatecznie, w 1957 roku przekazano je kościołowi katolickiemu i wszczęto pełną odbudowę. W 1958 roku odprawiono pierwszą mszę świętą. W latach 60. XX w., władze PRL zdecydowały aby w zagospodarować nieodbudowaną część świątyni, tworząc Muzeum Oręża Polskiego. 

W kolejnych latach, kościół Mariacki ustanowiono konkatedrą diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, przywrócono mu funkcję kolegiaty oraz powołano przy katedrze parafię.10 czerwca 1986 r. papież Jan Paweł II nadał Kościołowi rangę bazyliki mniejszej.

Najważniejszymi zabytkami Bazyliki mniejszej p.w. Najświętszej Maryi Panny w Kołobrzegu są gotycki świecznik siedmioramienny pochodzący z 1327 roku, który jest jedynym takim zabytkiem w Polsce i jednym z pięciu na całym świecie kandelabrów. Ponadto świeczniki Korona Schlieffenów oraz świecznik zwany Koroną Holkenów, chrzcielnica z 1335 roku, trzy drewniane ołtarze, płaskorzeźba „Ostatnia Wieczerza” oraz Krucyfiks na belce tęczowej. Bazylika w Kołobrzegu jest jednym z najpiękniejszych na pomorzu obiektów sakralnych.

Najważniejszy kościół w Kołobrzegu, wybudowany w średniowieczu - zapewne na początku XIVw. Wielokrotnie uszkadzany w wyniku działań wojennych: po IIWŚ był przeznaczony do rozbiórki. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na zabytkowe świeczniki, drewniane ołtarze i płaskorzeźbę ilustrującą Ostatnią Wieczerzę, z kolei z zewnątrz uwagę przykuwa pomnik Millennium Memorial.